مادر... مادر... مادر
مادر... مادر... مادر فروزانم، امسال اولین سالیه که منم مادربودن رو با تمام وجود حس میکنم. حسی که بودن
تو به من بخشیده. حس قشنگی هنگام آغوش کشیدن و بوسیدنت......
وقتی به چشات نگاه میکنم و عمق معصومیت رو توی نگاهت میبینم....
وقتی دستای کوچولوت انگشتم رو محکم میچسبه...
وقتی میبینم با بیدار شدنت دنبال من میگردی و مامان رو میخوای....
وقتی تا منو میبینی یه لبخند مهمونم میکنی....
وقتی که فقط آغوش من میتونه آرومت کنه....
وقتی میبینم وجودت از ذره ذره وجودمه....
اونوقته که میفهمم
برای خوشبخت بودن، مادربودن کافیست.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
